баль, якога не было нідзе ў Беларусі
Сёлета выпускны баль бясплатных курсаў беларускай мовы «Мова нанова» праходзіў у незвычайным фармаце. Удзельнікі курсаў, а таксама ўсе аматары беларускага слова, хто вырашыў вырвацца суботнім днём з горада на свежае паветра, сабраліся ў Заронаве, дзе праходзіла незвычайнае сямейнае свята «Гулі ў бабулі». У ролі бабулі ў гэты дзень выступала загадчыца музея гісторыі Заронаўскага краю Людміла Нікіціна.
Спачатку мы збіраліся проста правесці выпускны баль, – адзначае вядоўца курсаў «Мова нанова» ў Віцебску Сяржук Маркаў. – Але потым вырашылі, што не змесцімся ў памяшканні, дзе ладзяцца курсы, і таму папрасілі нашу сяброўку Людмілу Нікіціну прыняць нас у Заронаве. Такім чынам, атрымалася вялікае сямейнае свята, у арганізацыі якога прынялі ўдзел таксама гарадскі цэнтр дадатковай адукацыі, Віцебскі райвыканкам і турсалон «Ілва». Вялікі дзякуй ім за гэта. Адметнасць нашага мерапрыемства ў тым, што, па-першае, такога выпускнога пакуль не было нідзе ў Беларусі, а па-другое, у нас атрымалася сапраўднае сямейнае свята, на якое прыехалі сем’і з малымі дзецьмі, і напярэдадні Міжнароднага дня сям’і вельмі сімвалічна. Спадзяюся, што наша мерапрыемства будзе мець працяг і стане традыцыйным».
І сапраўды, на свята прыязджалі і прыходзілі цэлымі сем’ямі, і весела было ўсім.
Пачалося мерапрыемства са спеўнага сходу, які праводзіў саліст Белдзяржфілармоніі Сяржук Доўгушаў. Разам з ім прысутныя не толькі хорам спявалі вядомыя беларускія народныя песні, але і вадзілі карагоды.
Пасля гэтага разагрэтую публіку чакаў выступ беларускамоўнага гурта «Re1ikt». Хлопцы выканалі самыя вядомыя свае песні, а потым з задавальненнем раздавалі аўтографы і фатаграфаваліся на памяць з прыхільнікамі сваёй творчасці.
У Заронаве мы выступаем упершыню, – прызналіся ўдзельнікі гурта. – Але нам вельмі спадабалася выступаць у такім фармаце – на свежым паветры за межамі горада. Ведаеце, гэта так класна выбрацца з Мінска і выступіць перад такой удзячнай аўдыторыяй. Спадзяёмся, што мы зрабілі прыемна не толькі сабе, але і ўсім прысутным, і, калі нас запросяць, з задавальненнем прыедзем сюды яшчэ».
Пакуль пад квітнеючымі яблынямі праходзілі асноўныя мерапрыемствы свята, непадалёку мясцовыя майстрыцы прапаноўвалі свае вырабы, ішоў гандаль мёдам і праводзіліся майстар-класы па фларыстыцы, гліне дрэваапрацоўцы.
Майстар па дрэве Міхась Зінькоў прапаноўваў усім ахвотным набыць драўляныя шаптункі ўсяго за 30 тысяч беларускіх рублёў, незалежна ад памеру гарлачыка і пароды дрэва, з якога ён быў зроблены.
Раней шаптункі вешалі ля печы, – расказвае Міхась. – Выраблялі іх як з дрэва, так і з гліны. Звычайна, шаптункоў было пяць – столькі ж, колькі працоўных дзён на тыдні. Гаспадыня «шаптала» ў шаптунок сваё пажаданне, а калі яно спраўджвалася, то павінна была наліць у гарлачык, напрыклад, малака і выпіць. Гэтым яна як бы дзякавала духам, якія дапамаглі ёй, задобрывала іх, каб яны і надалей былі на яе баку. Пасля такога рытуалу яна працірала гарлачык і шаптала новае жаданне».
Шмат ахвотных зрабіць гліняную свістульку сабралася і каля Святланы Паўловіч, кіраўніка студыі керамікі «Полымя» гарадскога аддзела дадатковай адукацыі дзяцей і моладзі.
«Ведаеце, што цікава? – расказвае Святлана. – Ці свістулька свісціць адразу, ці не свісціць увогуле. Нават самы вядомы майстар па гліне можа ў нечым памыліцца, і жаданага свіста не будзе. Калі ж выраб гатовы, то трэба пакласці яго ў далёкі вугал халадной печы і толькі пасля гэтага закладаць дровы. Звычайна, каб гліна зацвярдзела як трэба, яна павінна прабыць у печы як мінімум тры гадзіны пры тэмпературы не менш за 900 градусаў».
З задавальненнем дарослыя і дзеці рабілі і разнастайныя фларыстычныя кампазіцыі. Для гэтага яны выкарыстоўвалі сена, кветкі бэзу, розныя травы – усё, што можна было знайсці ў Заронаве. Праводзіла майстар-клас па фларыстыцы Алена Пятрова, кіраўнік студыі фларыстыкі «Салікс», разам са сваімі навучэнцамі. Кожны ахвотны мог сваімі ж рукамі зрабіць сабе на памяць унікальны падарунак.
У нашай студыі займаюцца школьнікі з першага па адзінаццаты клас, – расказвае Алена Пятрова. – Мы працуем з травамі, лазой, сенам, і кожны, хто прыйшоў у студыю, можа выбраць той матэрыял, які яму даспадобы».
У гэты дзень можна было не толькі атрымаць асалоду ад спеўнага сходу, выступу гурта «Re1ikt» і майстар-класаў, але і падсілкавацца рознымі народнымі стравамі. Удзельнікам мерапрыемства прапаноўвалі хрушчы, бульбу з печы, піражкі са шчаўем, аўсянікі (бліны з геркулесу), аджыку, бярозавы сок і іншыя стравы, якія нагатавалі мясцовыя гаспадынькі.
А завяршылася мерапрыемства народнымі гульнямі ад актрысы Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя Якуба Коласа Раісы Грыбовіч, ці, як яна сама сябе назвала, «Бабулі-Крамбамбулі».
Дзеці і дарослыя з задавальненнем вадзілі карагоды, трымаючы адзін аднаго то за рукі, то за пояс, то за вуха ці каленку; танчылі ў «ручайку»; спявалі прыпеўкі, скакалі на адной назе. Цікавыя гульні пад трапныя жартачкі актрысы прайшлі на ўра.
Акрамя гэтага, падчас свята вучні мясцовай школы праводзілі экскурсіі па музеі гісторыі Заронаўскага краю, і кожны ахвотны мог пазнаёміцца з унікальнымі экспанатамі, сабранымі Людмілай Нікіцінай, а таксама наведаць падвальчык, у якім некалькі год таму пасяліліся «нячысцікі».
«Мы з радасцю прынялі прапанову курсаў «Мова нанова» правесці свята ў нашай вёсцы, – расказвае Людміла Нікіціна. – Нашы майстрыцы падрыхтавалі свае вырабы, каб людзі маглі набыць сувенірную прадукцыю на памяць пра свята ў Заронаве. Гаспадынькі нагатавалі разнастайныя народныя стравы, каб кожны ахвотны мог іх пакаштаваць. Але галоўнае не гэта, а тое, што сёння ва ўсіх была мажлівасць паразмаўляць на беларускай мове, знайсці аднадумцаў і новых сяброў. Спадзяюся, гэтае свята можа стаць брэндам нашага Заронаўскага краю, што асабліва сімвалічна ў год, калі мы святкуем 30-годдзе з дня заснавання нашага музея».
Напрыканцы мерапрыемства ўсе сфатаграфаваліся на памяць і дамовіліся, што гэтае свята будзе мець свой працяг. А наступны раз удзельнікі курсаў «Мова нанова» сустрэнуцца толькі ў верасні, калі для іх распачнецца новы вучэбны год.