Музей Гісторыі Асабістага Калекцыяніравання — гэты сучасны музей побач з Амфітэатрам у гістарычным будынку XIX стагоддзя. Пабудавалі яго як электрастанцыю для кіравання трамвайным рухам. А зараз гэта філіял Абласнога музея.
У пастаяннай экспазіцыі дэманструецца 1700 каштоўных экспанатаў мінулага жыцця.
Гэта рэчы звязаныя са знакамітымі краязнаўцамі і ганаровымі грамадзянамі Віцебска: А.П. Сапуновым, А.М. Семянтоўскім, К.К. Бергнерам. Курыльныя люлькі, зброя і частка «масонскай» калекцыі В.П. Федаровіча. Парцаляна і гадзіннікі А.П. Брадоўскага і «нумізматычная галерэя» І.Д. Галькевіча.
А другая палова музея адведзена пад зменныя экспазіцыі.
Самі вырашайце, што глядзець спачатку. Я пачала з сучаснасці: са шчырай і цёплай выстаўкі фатаграфіі на першым паверсе.
Немагчыма прайсці, не засяродзіўшы ўвагу на вялікіх вачах і выразных пачуццях дзіцяці, чые фота занялі сцяну. Гэта фотавыявы дачкі фатографа Валерыя Нестерава.
Нестераў шмат гадоў займаецца фотаадлюстраваннем. Ён з’яўляецца актыўным удзельнікам Віцебскага Фотаклуба імя Сігізмунда Юркоўскага «Старая ратуша».
Гэта другая выстава з шэрагу персанальных выставак удзельнікаў праекта «За аб’ектывам» .
На адкрыццё выставы 26 сакавіка прыйшлі ўдзельнікі клуба і аматары фота справы.
Аўтар падрыхтаваў для прагляду свае мінулыя здымкі і сучасную працу.
Пра сябе фатограф распавёў, што сур’ёзна заняўся здымкай пасля нараджэння дачкі. А да гэтага быў аматарам з дзяцінства.
Муза Валерыя — яго дачка Дар’я ўжо мае за плячыма 16 гадоў. Гэта яе дзіцячыя здымкі займаюць асобную сцяну залы.
На жаль, гераіня не згадзілася асабіста прысутнічаць на адкрыцці.
А вось яе фота выявы, напоўненныя бацькоўскай любоўю і захапленнем — самыя кранальныя на выставе.
Прыемная глянуць на аўтарскі чорна-белы Віцебск — гэта фатаграфіі з рэтра настроем.
Падзяліўся аўтар і сваім знаходкамі ў стылі «макрафота» . Валерый расказаў, што карыстаецца спецыяльным аб’ектывам і амаль не апрацоўвае кадры.
Прыкладам удалай працы стала «Пчала» з 2013 года.
Несцераў сказаў, што звычайна працуе па прынцыпу: убачыў — зняў. Але бывае, што аўтар і спецыяльна бярэ фотаапарата і ідзе на творчае паляванне.
На маю думку,.фатограф тады здзейсніўся, калі яго работу можна пазнаць.
Нестераў мае ўласны стыль адпаведна характару: сціпласць, якасць і майстэрства, я б так кораценька апісала гэта.
Далей шлях вядзе гледача ў залу з творчасцю Маскоўскага графіка Германа Ратнера: на выставу «Герман Ратнер. Рамантычны вандроўнік».
Экспанаты выставы былі падораны сястрой Германа Ратнера Віцебскаму музею.
Мастак–графік Ратнер вядомы ў свеце як майстар экслібрыса (асабістыя мастацкія адбіткі для бібліятэкі)
Акрамя адбіткаў аўтарства Ратнера ў зале размешчаны лінагравюры, ілюстрацыі для кніг, выкананыя алоўкам, тэмперай і алеем.
Гэта сур’ёзныя мастацкія творы для тых, хто разумее, а мне было проста цікава паглядзець і даведацца, што такое ёсць.
А для вясёлых нотак, раю падняцца з гэтай сур’ёзнай вялікай залы на другі паверх. Тут змешчана «Катакалекцыя» Дзмітрыя Рыжыка.
Сёння спадар Рыжык валодаю амаль шасцюстамі «мімішнымі» кацейкамі.
На вітрынах і паліцах невялічкай залы змешчаны коцікі з розных куткоў свету, выкананыя з розных матэрыялаў. Тут ёсць і гліняныя, і папаравыя, і металічныя вырабы. А яшчэ цікавыя малюнкі на кататэму.
Дзмітрый вандруе па розным краінам і прывозіць дадому новыя экспанаты. А пачалося ўсё 10 гадоў таму — з талерачкі з горада Катор. Самабытны горад у Чарнагорыі, напоўнены гісторыяй і архітэктурнымі помнікамі. Вядомы тым, што на кожныя 15 квадратных метраў прыходзіцца адна котка. Коцікі з Віцебску тут таксама ёсць.
Цяпло і шарсцістасць гэтай выставы стварае накірунак на дабро і аптымізм. Сёння гэта дорага каштуе.
Усе зменныя выстаўкі Музея Гісторыі Асабістага Калекцыяніравання працуюць амаль да чэрвеня.
Музей сардэчна запрашае наведвальнікаў з 10 да 18 гадзін, а ў чацвер да 20.00, акрамя панядзелка.
Фотавыстава «Вольная тэма» у Цэнтры сучаснага мастацтва на Таўстога, 7
